Ne güzeldir dilimiz Türkçe değil mi?
Dünya kadar anlamı, bir cümleyle anlatırız bazen.
Tanrı dünyayı yarattı ama çok sessizdi ve katlanılmazdı,
Müziği de verdi insanlara,
Ondan sonra daha güzel oldu dünya.
Renkleri de verdi dünyaya,
Sesli, renkli bir yer oldu.
Renkli, sesli, dünya.
Ne diyor İranlı Şirazi:
-İnsan dediğin bir damla kan, bin endişe.
Bazen, endişelerimizi, üzüntülerimizi, kırıklıklarımızı da anlatıyoruz bir cümleyle.
-Sen mutlu ol yeter.
Öyle ya, bu cümle 70’li yıllarda bir kamyon anlam yüklüydü.
Ama insan gene de fazlasını ister.
Yazıyı bulduk,
Yazıyı bulunca ölümsüzlüğü de bulmuştuk.
Artık ölsek de birileri bizi okuyacaktı; unutulmayacaktık.
Yazıyı bulunca acaba cennetin kapılarını mı aralamıştık?
Yoksa cehennemin yollarını mı döşüyorduk?
Kumdan kaleler yapmaya devam ediyoruz;
Hem de okyanusun bunları yıkacağını bile bile.
Belki de geri dönmeli?
O ilk,
Çok renkli, çok müzikli, çok dilli,
İlk müthiş senfoniyi bulmalıyız?
Başta dediğim gibi,
Ne güzeldir dilimiz Türkçemiz,
Ve medeniyetin doğduğu,
Bu Anadolu, herkesten önce, herkesten güzel,
Sözü söylemiştir.
-Orada bekle köprü, gelip geçmese de yar, umudum var .
Umutlu günler olsun
Oktay Kartal
O.kartal@aol.com
