Dünya‘da ve ülke‘de olanların perde arkasını görebildikçe insan kendisini, sinek gibi değersiz hissediyor.
Bir ben mi?
Kahvedeki, tarladaki, parlak ışıklı tv stüdyolarındaki, bilgiye ve tecrübenin ağır dinginlğindeki odalardaki yazarlar, herkes.
1990 doğumlu yani Kürt meselesi ortaya çıktıkdan 10 sene sonra bu topraklarda cana gelmiş, canların toprağa düşmesine kahrolan herkes.
Herkes kendisini bir sinek kadar değersiz hissetmeli.
Bugünün kahreden, ağıt yaktıran durumları, geçmişin yanlış çözümleri değil midir?
Değildir?
Kimse çözüm üretmeye çalışmadı ki?
Demirel bile itiraf etme dimi? " Böylesi bir ülke yönetilemez ancak idare edilebilir." diye
Gerçeği bildiler ama hep durumu idare ettiler.
Yeter ama ya.90 doğumlu 92 doğumlu gencecik canlar toprağa gidiyor.
Ülkenin tüm siyasi partiler ve fikir önderleri her gün ahkam kesiyor.
Hiç bir şey değiştiremezler, neden?
Terörün beslendiği yer neresi? Oradaki gerçek söz sahibi kim?
ABD
Bunu koyalım bir kenarda.Dönelim şimdi ülke içine.
AKP, yasama ve yürütmeyi elinde bulunduruyor, anayasa değişiklik paketiyle yargıyı da ele geçirecek gibi, olursa sivil darbe zaten.
Neden sivil darbe; bir ülkede bir parti yasama,yürütme ve yargıyı tek elde toplarsa bu mevcut sisteme darbedir, onu alaşağı etmektir de ondan.
Peki neler olabilir bu saatten sonra?
Tüm bu patırdı kütürtü içinde, Kuzey Irak‘da 5-10 terör elebaşının AKP hükümetine teslim edilmesi, terörün bir anda bıçak gibi durması, Barzani‘nin
korktum tarzındaki bir kaç demeci, sınırlı bir sınırötesi harekat‘a kim yeşil ışık yakar?
ABD.
Peki varsayalım bunlar olursa ne olur, AKP tekrar iktidar olur.
Ya da tam tersi terör artarak devam eder, her gün bu topraklara şehitlere ağıt yakılırsa, hele bide onlara kelle diyenler iktidar da kalabilir mi?
Ne olur, AKP tasfiye olur.
Sözün kısası bu ülkenin dümeni ne senin, ne benim, ne bilge yazarlarımızın, ne de Recep beyin elinde.
Bir kaset çıkar parti başkanı gider, bir karar verirlerler, Kandil‘den aşağıya silahlar iner, bir karar verirler iktidar değişir.
Bizde karar verip, vızıltamayı kesi versek mi acaba?
Bir ben mi?
Kahvedeki, tarladaki, parlak ışıklı tv stüdyolarındaki, bilgiye ve tecrübenin ağır dinginlğindeki odalardaki yazarlar, herkes.
1990 doğumlu yani Kürt meselesi ortaya çıktıkdan 10 sene sonra bu topraklarda cana gelmiş, canların toprağa düşmesine kahrolan herkes.
Herkes kendisini bir sinek kadar değersiz hissetmeli.
Bugünün kahreden, ağıt yaktıran durumları, geçmişin yanlış çözümleri değil midir?
Değildir?
Kimse çözüm üretmeye çalışmadı ki?
Demirel bile itiraf etme dimi? " Böylesi bir ülke yönetilemez ancak idare edilebilir." diye
Gerçeği bildiler ama hep durumu idare ettiler.
Yeter ama ya.90 doğumlu 92 doğumlu gencecik canlar toprağa gidiyor.
Ülkenin tüm siyasi partiler ve fikir önderleri her gün ahkam kesiyor.
Hiç bir şey değiştiremezler, neden?
Terörün beslendiği yer neresi? Oradaki gerçek söz sahibi kim?
ABD
Bunu koyalım bir kenarda.Dönelim şimdi ülke içine.
AKP, yasama ve yürütmeyi elinde bulunduruyor, anayasa değişiklik paketiyle yargıyı da ele geçirecek gibi, olursa sivil darbe zaten.
Neden sivil darbe; bir ülkede bir parti yasama,yürütme ve yargıyı tek elde toplarsa bu mevcut sisteme darbedir, onu alaşağı etmektir de ondan.
Peki neler olabilir bu saatten sonra?
Tüm bu patırdı kütürtü içinde, Kuzey Irak‘da 5-10 terör elebaşının AKP hükümetine teslim edilmesi, terörün bir anda bıçak gibi durması, Barzani‘nin
korktum tarzındaki bir kaç demeci, sınırlı bir sınırötesi harekat‘a kim yeşil ışık yakar?
ABD.
Peki varsayalım bunlar olursa ne olur, AKP tekrar iktidar olur.
Ya da tam tersi terör artarak devam eder, her gün bu topraklara şehitlere ağıt yakılırsa, hele bide onlara kelle diyenler iktidar da kalabilir mi?
Ne olur, AKP tasfiye olur.
Sözün kısası bu ülkenin dümeni ne senin, ne benim, ne bilge yazarlarımızın, ne de Recep beyin elinde.
Bir kaset çıkar parti başkanı gider, bir karar verirlerler, Kandil‘den aşağıya silahlar iner, bir karar verirler iktidar değişir.
Bizde karar verip, vızıltamayı kesi versek mi acaba?
